Regulamin rozliczeń ciepła we wspólnocie mieszkaniowej (w której istnieje centralny lub jednolity system ogrzewania) może stanowić zwykła uchwała wspólnoty określająca zasady ich rozliczenia, jeśli jasno określa sposób rozliczenia (np. poprzez licznik, inne urządzenie, powierzchnie czy kubaturę) i nie jest zbyt ogólnikowa, czy niejasna.
Przypomnijmy, zgodnie z art. 45 ust. 10 tej ustawy zgodnie z którym właściciel lub zarządca budynku wielolokalowego wprowadza wybraną metodę rozliczania całkowitych kosztów zakupu ciepła na poszczególne lokale w budynku, o której mowa w ust. 9, w formie wewnętrznego regulaminu rozliczeń ciepła przeznaczonego na ogrzewanie tego budynku i przygotowanie ciepłej wody użytkowej dostarczanej centralnie poprzez instalację w budynku.
Z jednej strony orzecznictwo nie jest rygorystyczne co do formy regulaminu. Jak wskazał Sąd Apelacyjny w Łodzi w wyroku z dnia 18 grudnia 2012 roku I ACa 970/12 (orzeczenia.ms.gov.pl), „sposób dokonywania rozliczeń opłat za korzystanie z mediów, w szczególności opłat za dostarczanie energii cieplnej, może być dokonywany w trybie uchwał podejmowanych przez członków wspólnoty.”
Stanowisko to potwierdza także wyrok Sądu Okręgowego w Łodzi z dnia 5 listopada 2014, II C 1386/13 (orzeczenia.ms.gov.pl), w którym stwierdza nawet, że brak jest podstaw do przyjęcia, że zapisy prawa energetycznego nakładają na wspólnotę obowiązek uchwalenia regulaminu, oraz daje pierwszeństwo przepisom ustawy o własności lokali (u.w.l.).
W moim przekonaniu zasady rozliczanie zużycia ogrzewania tylko w oparciu o art. 13 u.w.l. mogą budzić spory i kontrowersje, dlatego warto uregulować uchwałą sposób rozliczania tych mediów, a najlepiej wprowadzić uchwałą opisany wyżej regulamin.
W myśl art. 45a ustawy Prawo energetyczne, wysokość opłat za energię cieplną powinna być ustalana w taki sposób, aby zapewniała wyłącznie pokrycie ponoszonych przez odbiorcę kosztów zakupu ciepła (ust. 4). Przepis ten stosuje się odpowiednio do ustalania przez odbiorcę – właściciela lub zarządcę budynku – opłat dla lokatorów, do których ciepło dostarczane jest z własnych źródeł i instalacji cieplnych (ust. 5). Koszty zakupu ciepła rozlicza się w części dotyczącej:
1) ogrzewania, stosując metody wykorzystujące:
a) dla lokali mieszkalnych i użytkowych:
– wskazania ciepłomierzy,
– wskazania innych wprowadzonych do obrotu zgodnie z prawem urządzeń wskaźnikowych
– powierzchnię lub kubaturę tych lokali,
b) dla wspólnych części budynku wielolokalowego użytkowanych przez lokatorów, powierzchnię lub kubaturę tych części odpowiednio w proporcji do powierzchni lub kubatury zajmowanych lokali. (ust. 8).